Prawidłowe odżywianie zwane nieładnie dietą

Jak dostarczać organizmowi niezbędnych do zachowania lub przywrócenia szczupłej sylwetki składników odżywczych i jaka ich ilość jest odpowiednia właśnie dla Ciebie?

​

Na początek jeden warunek - prawidłowe odżywianie organizmu jest możliwe tylko wtedy, gdy je pokochasz. Odkryjesz przy tym zupełnie nowe smaki i nowy smak starych potraw. Ale odżywianie organizmu to nie sama dieta. Konieczna jest też odpowiednia suplementacja. O tym przeczytasz w dalszej części tego rozdziału, a teraz skupimy się na samym żywieniu.

Na ogół ludzie są przekonani, że to, co im najbardziej smakuje, jest niezdrowe, a to, co zdrowe, jest obrzydliwe w smaku. Może to być prawdą w świecie, w którym sposób odżywiania opiera się na uzależniających i toksycznych produktach reklamowanych i spożywanych na masową skalę. Zawierają one syntetyczne dodatki smakowe i zapachowe. W świecie optymalnej, wolnej od uzależnień, zdrowej diety jest dokładnie odwrotnie. To, co najsmaczniejsze, jest najzdrowsze, a niezdrowe produkty nie są zbyt kuszące. Czy więc zdrowa żywność może być smaczna? Przekonasz się nie tylko, że to możliwe, ale że zdrowe, odpowiednio skomponowane posiłki dostarczają wspaniałych wrażeń kulinarnych [...]

​

Najbardziej ogólnie mówiąc, potrzebujesz zmiany w sposobie odżywiania:

• ze smacznego na jeszcze smaczniejsze,

• z toksycznego na pozbawione toksyn,

• z uzależniającego na wolne od uzależnień.

 

Ciut mniej ogólnie podchodząc do zagadnienia, można powiedzieć, że właściwa dieta jest niskowęglowodanowa, wysokotłuszczowa i o ograniczonej ilości białka.

​

Przybliżając nieco i te ogólniki, powiem, że ilość energii pozyskiwanej dziennie z tłuszczów (a nie ilość masy spożywanego tłuszczu) powinna wynosić 60–80%, a ilość energii z białek i węglowodanów po 10–20%. Z ilością węglowodanów można zejść nawet jeszcze niżej, ale tylko wtedy, gdy jest to konieczne. Rozróżnienie między udziałem w masie pożywienia a udziałem w energii z pożywienia jest kluczowe, ponieważ, znów upraszczając, z 1 g węglowodanów i białka otrzymujesz ok. 4 kcal energii, a z 1 g tłuszczu aż 9 kcal. Przy tej okazji zauważ (do tego jeszcze wrócimy), że przeciętna kromka chleba (25–30 g) to zaledwie 60–70 kcal, a taka sama ilość tłuszczu (kopiasta łyżka oleju kokosowego waży 25 g) to 225–270 kcal, a więc ponad 3 razy więcej. Zwracam na to uwagę, bo większość ludzi obawia się, że jak nie zje kromki chleba, to będzie głodna. Jest wręcz przeciwnie, bo zwiększą ilość tłuszczu, który zapewni sytość na długi czas. I nie chodzi o ogromną masę tego tłuszczu, ale o energię, którą daje.

Tak ogólna wiedza to oczywiście wciąż za mało, żeby przygotowywać codziennie odpowiednie posiłki. Ale do tego jeszcze dojdziemy, nie zostawię Cię z tą łamigłówką samego. Dowiesz się o dzienniku żywieniowym i źródłach odpowiednich przepisów kulinarnych. Wiele z nich zapewne stworzysz samodzielnie. Na razie spróbuję dokonać kolejnego przybliżenia.

​

Istnieje wiele rodzajów diet niskowęglowodanowych i wysokotłuszczowych. Jedną z nich, znaną w Polsce, jest dieta optymalna doktora Kwaśniewskiego, który skutecznie leczył ludzi w Ciechocinku od lat 70. XX w. Jest podobna do znanej na całym świecie diety Atkinsa. Każda dieta o znacznie zredukowanej ilości węglowodanów jest korzystna dla zdrowia, ale często korzyści są zbyt małe, żeby się wyleczyć z poważnej choroby oraz szybko i trwale schudnąć. Najlepszym rodzajem diety niskowęglowodanowej w takim przypadku jest dieta ketogenna, która powoduje bardzo znaczące zmiany metabolizmu [...]

​

Dieta ketogenna opisana została szczegółowo w wielu pracach naukowych, książkach i portalach internetowych. Opisy te różnią się znacznie, ponieważ autorzy komponują diety nazywane ketogennymi w różnych celach, a bywa, że opisy zawierają poważne błędy, które prowadzą wprost do diety niskowęglowodanowej, ale nie ketogennej. Dlatego zaproponuję Ci też konkretne pozycje sprawdzonej literatury, żebyś nie ograniczał się do mojej książki. Jak więc widzisz, istnieje więcej niż jedna dieta ketogenna. Jeżeli wybierzesz właściwy dla Twoich potrzeb rodzaj tej diety, to da ona najszybsze skutki zdrowotne. Do szczegółów jeszcze wrócimy. Dam Ci jasne wskazówki.

​

Co łączy różne diety ketogenne i powoduje, że tak możemy je nazywać? Przede wszystkim słowo dieta nie oznacza tutaj odchudzania, choć w przypadku otyłości ono nieuchronnie następuje i nie wynika z utraty wody (tylko na początku) lub utraty tkanki mięśniowej, a jedynie tkanki tłuszczowej. Mimo to nie oznacza też wyrzeczeń i głodzenia się ani restrykcji kalorycznej. Wręcz przeciwnie, oznacza doskonałe odżywianie organizmu, uczucie sytości, pełnię energii i zdrowy sen. Żebyś mógł zrozumieć, że to możliwe i jak to możliwe, sięgnę do wydarzeń z historii medycyny. Około 100 lat temu niektórzy lekarze zauważyli, że głodówka wodna daje niezwykłe efekty lecznicze. Głodówka wodna to powstrzymanie się od wszelkich pokarmów z wyjątkiem wody. Głodówki działały właściwie cuda, co najlepiej widoczne było u dzieci z epilepsją, bo ataki często ustępowały całkowicie. Najczęściej jednak nie na zawsze. No i w końcu jak długo można się głodzić? Po powrocie do normalnego sposobu odżywiania choroba wracała, a często jeszcze stan pacjentów się pogarszał. Trzeba było ustalić czynnik cudownie uzdrawiający, który po zaprzestaniu znikał, lub toksynę, która znikała podczas jej trwania, żeby potem znów się pojawić. Okazało się, że po maksymalnie trzech dniach głodówki wyczerpuje się zapas glukozy w wątrobie, a po zaprzestaniu glukoza natychmiast wraca. Glukoza dzięki pomocy insuliny przedostaje się przez błony komórkowe, docierając do mitochondriów, w których zamieniana jest na energię [...]

​

Kiedy zabraknie glukozy, organizm używa alternatywnego paliwa, a mianowicie ciał ketonowych, zwanych w skrócie ketonami. Ketony powstają w wątrobie poprzez utlenianie kwasów tłuszczowych, a więc przez spalanie tłuszczu, bo spalanie to inaczej utlenianie (dlatego podczas pożaru zamyka się drzwi lub przykrywa źródło ognia kocem, żeby odciąć dopływ tlenu). W uproszczeniu możemy wywnioskować, że cudownym lekiem, który pojawiał się podczas głodówki, były ketony (powstające głównie z tłuszczu), a znikającą toksyną była glukoza (powstająca głównie z węglowodanów) [...]

​

Wracamy do wątku o różnych dietach ketogennych. Jedna daje energię wyczynowym sportowcom, inna leczy chorobę nowotworową lub choroby neurodegeneracyjne, a jeszcze nieco inna służy trwałemu i szybkiemu odchudzaniu. Dlaczego więc nazywamy wszystkie tak samo? Wspólną ich cechą jest alternatywne źródło energii komórkowej – ketony, które zastępują w tej roli glukozę. W tym miejscu możesz odnieść wrażenie, że wciąż nie przybliżasz się do praktycznej strony tematu (czyli – co masz jeść), a wręcz oddalasz. Jeszcze trochę cierpliwości.

​

Zanim przejdziemy do praktycznej strony zagadnienia, czyli metody wprowadzenia Twojego organizmu w stan odżywczej ketozy i sposobu kontroli tego stanu, spróbuję podsumować zalety diety ketogennej, podając dodatkowo więcej odnośników do badań naukowych. Oto lista głównych korzyści, jakie daje taki sposób odżywiania się:

1. Leczy cukrzycę typu 2 i działa profilaktycznie, zapobiegając insulinooporności. Diabetycy, którzy stosują dietę ketogenną, mogą znacząco zredukować dawki leków przeciwcukrzycowych, a przy cukrzycy typu 2 mogą z czasem całkowicie się wyleczyć i „leki” te odstawić. Jest też nadzieja na wyleczenie cukrzycy typu 1 przy zastosowaniu IF. Rozwinięcie tematu i odnośniki do badań naukowych w rozdziale 5a.

2. Zwiększa zdolności intelektualne. Umieściłem tę korzyść na drugim miejscu, bo to również dzieje się za sprawą obniżenia poziomu insuliny. To jest jedna z pierwszych korzyści, które wielu ludzi zauważa, przechodząc na dietę ketogenną. Ketony są preferowanym paliwem dla mózgu. Więcej na ten temat i odnośniki do badań naukowych w rozdziale 5a.

3. Leczy choroby przewlekłe poprzez redukcję przewlekłych stanów zapalnych. Proces uzyskiwania energii komórkowej z ketonów zamiast z glukozy powoduje wydzielanie znacznie mniejszej ilości odpadów metabolicznych w postaci wolnych rodników, które przyczyniają się do utrzymywania przewlekłych stanów zapalnych. Stany zapalne to wspólny mianownik wielu chorób cywilizacyjnych, takich jak: choroby neurodegeneracyjne, sercowo - naczyniowe i autoimmunologiczne. Dieta ketogenna działa podobnie jak inhibitory HDAC (inhibitory deacetylazy histonów), czyli „leki” przeciwzapalne, ale bez ich skutków ubocznych. Więcej o diecie w leczeniu wymienionych grup chorób i odnośniki do badań naukowych znajdziesz w rozdziale 5a.

4. Leczy chorobę nowotworową, likwidując komórki nowotworowe (również całe guzy) i działa profilaktycznie. O tym już napisałem dość dużo, a jeszcze więcej znajdziesz w rozdziale 5a, ale przypomnę, że spośród wszystkich komórek ciała tylko komórki nowotworowe nie potrafią uzyskiwać energii z ketonów. Dlatego stan ketozy odżywczej, charakterystyczny dla diety ketogennej, prowadzi do zagłodzenia komórek nowotworowych i rozpadu istniejącego guza oraz nie pozwala na powstawanie nowych. W tym przypadku konieczna jest odmiana tej diety z restrykcją kaloryczną i ograniczoną ilością białka. Odnośniki do badań naukowych znajdują się w rozdziale 5a.

5. Trwale odchudza bez wyrzeczeń! Powinna być uznana za Świętego Graala dietetyków, ponieważ kontrola masy ciała nie wymaga wyrzeczeń dzięki przestawieniu metabolizmu. Dieta ketogenna umożliwia dwukrotnie szybszą utratę masy ciała w porównaniu z powszechnie promowaną dietą niskotłuszczową, która składa się z nieustannych wyrzeczeń, uczucia głodu i niestety szybkiego powrotu do poprzedniej, a zwykle jeszcze większej masy (tzw. efekt jo-jo). Więcej na ten temat w dalszej części tego rozdziału i w rozdziale 5a, gdzie znajdziesz też odnośniki do badań naukowych.

6. Wspomaga przyrost masy mięśniowej. W tym przypadku często zaleca się stosowanie tzw. cyklicznej diety ketogennej (CKD) z interwałową głodówką wodną (IF) (przy okazji omawiania dziennika żywieniowego wyjaśnię jak ją prowadzić), ponieważ trwająca nieprzerwanie przez długi czas ketoza może podobno doprowadzić do stanu przeciwnego, czyli utraty masy mięśniowej. Wynikać to ma z zaburzenia tzw. szlaku mTOR, który jest ważny dla wzrostu anabolicznego. Ale z badań wynika, że to ma miejsce wtedy, gdy stosujemy restrykcję kaloryczną, a ketoza odżywcza tego nie wymaga (za wyjątkiem leczenia nowotworów i odchudzania). Sam stan ketozy imituje głodówkę, ale nie jest tym samym. Natomiast IF jest głodówką przerywaną, co powinno rozwiązać ten problem. Nadmierną stymulację mTOR powoduje też nadmiar białka w diecie, dlatego dieta ketogenna wymaga ograniczenia białka. Więcej na ten temat w rozdziale

7. Przedłuża życie! Ketoza odżywcza imituje metabolizm stanu głodówki, który, jak wynika z wielu badań, wpływa na istotne przedłużenie życia. Wynika to m.in. z lepszego metabolizmu glukozy, redukcji stanów zapalnych, usuwania uszkodzonych komórek i zmniejszenia ilości hormonów wzrostu IGF-1 (insulinopodobny czynnik wzrostu), które stanowią główny czynnik przyspieszonego starzenia. Należy unikać również zbyt długo i nieprzerwanie trwającej restrykcji kalorycznej, bo to paradoksalnie również pobudza mTOR. Dlatego w aspekcie długości życia zaleca się stosowanie IF i ograniczenie białka w diecie [...]

​

Wszystko przemawia na korzyść diety ketogennej, ale czy istnieją jakieś przeciwwskazania? [...]

​

Zamieszczony powyżej tekst to maleńkie fragmenty książki

"Mit chorób nieuleczalnych i wielki biznes"

która zawiera nie tylko podbudowę teoretyczną dla wnikliwych, opartą na niemal 1000 prac badawczych, którą Ty możesz pominąć, stosując tylko

wskazówki praktyczne, podane przystępnie krok po kroku... oraz

odżywianie wg "Kuchni Neo"

dostępnej w zestawie z książką "Mit..."

​

Zestaw tych książek kosztuje mniej niż 1/3 wizyty u dietetyka!

​

​

​